Με το νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (Ν.4620/2019), η ποινική συνδιαλλαγή επεκτείνεται και στα εγκλήματα διαφθοράς υπαλλήλων, κατά το άρθρο 13 ΠΚ εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του αρ.160 παρ.11 εδ. γ’ του Ν.4622/2019. Προσέτι, η συμπερίληψη των κακουργηματικών μορφών της πλαστογραφίας (άρθρο 216 παρ. 3 και 4 ΚΠΔ), της ψευδούς βεβαίωσης (άρθρο 242 παρ.3 και 4) και του άρθρου 22 παρ.6 εδ. β’ του ν.1599/1986 στη διαδικασία της ποινικής συνδιαλλαγής κρίνεται απαραίτητη ενόψει του οικονομικού χαρακτήρα των ανωτέρω αδικημάτων και του γεγονότος ότι τα συγκεκριμένα εγκλήματα αποτελούν «συνοδά αυτών της απάτης και απιστίας». Μάλιστα, η Επιτροπή Σχεδίου του ΚΠΔ (2019) στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 301 ΚΠΔ (παρ. 2) ενέταξε και αδικήματα εις βάρος του δημοσίου που είχαν αρχικά εξαιρεθεί.
H προσθήκη ακόμη παραγράφου 3 στο άρθρο 301 ΚΠΔ, σύμφωνα με την οποία η ομολογία του κατηγορουμένου για την πράξη του είναι απαραίτητο περιεχόμενο του πρακτικού της συνδιαλλαγής, προσδίδει στην επιβληθείσα από το δικαστήριο ποινή μία νομιμοποιητική βάση.
Ωστόσο, στην παρ.6 του ίδιου άρθρου παρατηρούμε το οξύμωρο ο δράστης τετελεσμένου εγκλήματος να αναγκάζεται μόνο να αποδώσει το πράγμα ή να ικανοποιήσει εντελώς τη ζημία που προξένησε, ενώ ο δράστης απόπειρας να υποχρεούται να καταβάλλει χρήματα για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του παθόντος. Στο επόμενο εδάφιο της ανωτέρω παραγράφου, προβλέπεται η δυνατότητα επέκτασης του θεσμού της ποινικής συνδιαλλαγής και στους συμμέτοχους στα ανωτέρω αδικήματα.
Στην παράγραφο 7 του ανωτέρω άρθρου, λόγω της απλούστευσης του τρόπου παραπομπής δεν απαιτείται πλέον η σύμφωνη γνώμη του Προέδρου Εφετών για την εισαγωγή της με απευθείας κλήση στο Μονομελές Εφετείο.
Περαιτέρω, στην παράγραφο 8 του άρθρου 301 (ομοίως και στην παρ. 7 του άρ. 302 ΚΠΔ) ορίζεται πως: «Το δικαστήριο εκτιμώντας το πρακτικό συνδιαλλαγής και τα στοιχεία της λοιπής δικογραφίας κηρύσσει ένοχο τον κατηγορούμενο..». Το γεγονός ωστόσο ότι ο χαρακτήρας των πράξεων παραμένει κακουργηματικός δημιουργεί προβλήματα από τη στιγμή που το Μονομελές Εφετείο κατά το 301 παρ. 8 εδ. β’ ΚΠΔ δικαιούται να μεταβάλει τον χαρακτηρισμό της πράξης.
Τέλος, κατά το άρθρο 302 παρ. 1 ΚΠΔ υφίσταται πλέον η δυνατότητα εφαρμογής του θεσμού της «ποινικής συνδιαλλαγής» και μετά το στάδιο της τυπικής περάτωσης της ανάκρισης έως το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας (βλ. και παρ. 3, 4). Μάλιστα, στην παρ. 4 του ανωτέρω άρθρου τονίζεται ότι η διαδικασία της ποινικής συνδιαλλαγής είναι δυνατή και για τις πλημμεληματικές μορφές των αναφερόμενων αδικημάτων, ανεξαρτήτως της συνδρομής επιβαρυντικών περιστάσεων.
*O Bαγγέλης Ζαφειριάδης είναι Απόφοιτος Νομικής ΔΠΘ, κάτοχος μεταπτυχιακού στο Ποινικό Δίκαιο από το EUC, με πιστοποίηση στην Εφαρμοσμένη Εγκληματολογία από το Πάντειο και μεταπτυχιακός φοιτητής στη Διαφθορά, το Οικονομικό και Οργανωμένο Έγκλημα στο ΕΑΠ
Σχόλια