Ακύρωση βεβαίωσης φόρου 98.000 ευρώ λόγω αντισυνταγματικότητας του διορισμού του Εφόρου Φορολογίας

To Διοικητικό Δικαστήριο ακύρωσε απόφαση βεβαίωσης φόρου ποσού  €98.156,25 που είχε επιβληθεί στην αιτήτρια, δεχόμενο ότι ο διορισμός του Εφόρου Φορολογίας, ο οποίος εξέδωσε την προσβαλλόμενη βεβαίωση φορολογίας, είναι αντισυνταγματικός, ως αντικείμενος στην συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 4(1)(α) του περί Τμήματος Φορολογίας Νόμου του 2014, Ν. 70(Ι)/2014 ορίζoνται τα εξής:  
«4.-(1)(α) Το Υπουργικό Συμβούλιο, με αιτιολογημένη απόφασή του, διορίζει, αφού προηγουμένως εξασφαλιστεί η γραπτή συγκατάθεση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών και Προϋπολογισμού, ως Έφορο Φορολογίας, πρόσωπο το οποίο -
(i) προτείνεται από τον Υπουργό Οικονομικών· και
(ii) δεν υπερβαίνει την ηλικία των 65 ετών κατά την ημερομηνία διορισμού του· και
(iii) είναι κρατικός υπάλληλος ή μη, υψηλού επαγγελματικού και ηθικού επιπέδου και εγνωσμένης μόρφωσης και πείρας σε φορολογικά θέματα και στην περί φορολογίας νομοθεσία της Δημοκρατίας ή άλλων χωρών.»
Το Διοικητικό Δικαστήριο με την απόφασή του της 26ης Ιανουαρίου 2018 (υπόθεση αρ. 807/2015) αναφέρεται στην Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1995) 4Γ Α.Α.Δ. 1634, όπου είχε κριθεί ότι: 
«Οι πρόνοιες του άρθρου 4(1)(α) του Νόμου, ενώ προσδιορίζουν την εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου για το διορισμό του Εφόρου Φορολογίας, εντούτοις, περιορίζουν την εξουσία αυτή, εναποθέτοντάς την ουσιαστικά στο νομοθετικό σώμα, ήτοι στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Προκύπτει συναφώς ότι, η εξουσία του διορισμού του Εφόρου Φορολογίας, ανατίθεται εκ του Νόμου στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο ασκεί εκτελεστική εξουσία, εμπλέκοντας κατά αποφασιστικό μάλιστα ρόλο και το νομοθετικό σώμα στην εξουσία αυτή.
Βάσει του πνεύματος που αναβλύζει από την εκτεθείσα νομολογία, προκύπτει ότι η ανάληψη της εξουσίας αυτής από τη νομοθετική εξουσία, παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών, στην οποία θεμελιώνεται το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η υπαγωγή του διορισμού του Εφόρου Φορολογίας στην προηγούμενη έγκριση του νομοθετικού σώματος, αντίκεται στο Άρθρο 61 του Συντάγματος που περιορίζει την αρμοδιότητα της Βουλής στο νομοθετείν και στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών που αποκλείει την ανάμειξη της Βουλής στο διοριστικό έργο, το οποίο εμπίπτει στην αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας.
Καταλήγω συναφώς, ότι οι πρόνοιες του άρθρου 4(1)(α) του Νόμου, αντίκεινται στη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της διάκρισης των εξουσιών, που περιορίζει τη λειτουργία της νομοθετικής εξουσίας στο πεδίο των συνταγματικών της αρμοδιοτήτων. Ο διορισμός του Εφόρου Φορολογίας, ο οποίος εξέδωσε την προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή βεβαίωση φορολογίας ημερομηνίας 15.1.2016, είναι αντισυνταγματικός, ως αντιβαίνων στην ίδια αρχή».
Ενόψει του παραπάνω σκεπτικού, το Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ότι ο διορισμός του Εφόρου Φορολογίας, ο οποίος εξέδωσε την προσβαλλόμενη βεβαίωση φορολογίας ημερομηνίας 23/10/2014, είναι αντισυνταγματικός, αφού αντιβαίνει στην ίδια αρχή.
Για τους λόγους αυτούς η προσφυγή έγινε δεκτή και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώθηκε, ενώ επιδικάστηκαν €900 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α. υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ’ων η αίτηση. (δημοσίευση απόφασης: cylaw.org)

Σχόλια

Top Legal Stories

Πρόστιμο 30.000 ευρώ σε εταιρεία αλουμινίων από την Υπηρεσία Προστασίας Καταναλωτή

Καθίσματα προς αποφυγή παρατεταμένης ορθοστασίας : Περί Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία Τροποποιητικός Νόμος του 2023

Κατάργηση ετήσιου τέλους εταιρειών από το έτος 2024 και μετά

Οκτώ (8) θέσεις Δικηγόρων στη Νομική Υπηρεσία

Νέο Διάταγμα για τον Κατώτατο Μισθό: Στα 1000 ευρώ από 1η Ιανουαρίου 2024