Είναι θετικό ότι μετά από αρκετό καιρό, οι δικηγορικές εκλογές στην Κύπρο συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον όχι μόνο των υποψηφίων για τις αιρετές θέσεις αλλά και του εκλογικού σώματος των δικηγόρων. Είναι ενθαρρυντικό ότι πλέον ακούγονται περισσότερες φωνές και νεότερων συναδέλφων και ονοματίζονται τα προβλήματα που καθημερινά ένας δικηγόρος αντιμετωπίζει στην Κύπρο.
Θεμιτό και σεβαστό να τίθενται μεταξύ άλλων ως ζητήματα προς επίλυση, τα θέματα της μεταρρύθμισης
της κυπριακής δικαιοσύνης και της αναβάθμισης του ρόλου του δικηγορικού σώματος στις
καταλυτικές αποφάσεις που λαμβάνονται στον δικαιικό χώρο.
Ωστόσο τα πραγματικά προβλήματα της πλειοψηφίας των
δικηγόρων που την αποτελούν οι νεότεροι σε ηλικία συνάδελφοι, φοβάμαι ότι θα
παραμείνουν ακόμα και όταν η καταχώρηση των δικογράφων θα μπορεί να γίνει
ηλεκτρονικά ή όταν ιδρυθούν τα νέα δικαστήρια, όπως έχει εξαγγελθεί.
Και αυτά τα προβλήματα δεν είναι άλλα από την υποβάθμιση των
νέων δικηγόρων σε αναλώσιμους διεκπεραιωτικούς υπαλλήλους των δικηγορικών
γραφείων που εξαντλούν την άσκηση της δικηγορίας σε «χαμαλοδουλειές» και «δικηγορικά
μερεμέτια» χωρίς να μαθαίνουν και να εκπαιδεύονται στην ουσία του επαγγέλματος.
Σε αυτό βέβαια βοηθάει το δυσκίνητο και τυπολατρικό σύστημα
πολιτικής δικονομίας που εφαρμόζεται αλλά και η απαρχαιωμένη νοοτροπία των
δικηγορικών γραφείων που επιμένουν να αντιμετωπίζουν τους νεότερους συναδέλφους
ως υπαλληλικό προσωπικό και όχι ως συνεργάτες.
Αυτού του είδους οι συνθήκες εργασίας σε συνδυασμό με την διαδεδομένη παρενοχλητική συμπεριφορά σε βάρος των νέων
δικηγόρων, είναι το πραγματικό πρόβλημα της δικηγορίας, το πρώτο που χρήζει
αντιμετώπισης και λύσης. Και για το πρόβλημα αυτό, που είναι κοινό μυστικό, δεν
άκουσα κανέναν υποψήφιο να προτείνει κάτι συγκεκριμένο.
Σχόλια