Cyprus Legal News

Του Κωνσταντίνου Χρ. Κληρίδη, Δικηγόρου Η πρόσφατη απόφαση ημερ. 10.09.2025 του Νέου Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Πολιτική Έφεση Αρ. 74/2017 αναδεικνύει ένα κλασικό αλλά συχνά παρεξηγημένο θέμα του εταιρικού και του δικαίου των συμβάσεων: Πότε μια σύμβαση που συνάπτεται πριν από τη σύσταση εταιρείας δεσμεύει τελικά την ίδια την εταιρεία και πότε δεσμεύει προσωπικά το φυσικό πρόσωπο που την υπέγραψε. Τα γεγονότα Ένα φυσικό πρόσωπο, ο εφεσίβλητος, υπέγραψε ενοικιαστήριο έγγραφο για μίσθωση κατοικίας που θα χρησιμοποιείτο ως νηπιαγωγείο. Το ενοικιαστήριο δεν ανέφερε καμία εταιρεία, ούτε ότι υπογράφεται επ’ ονόματι ή για λογαριασμό υπό σύσταση εταιρείας. Λίγο αργότερα, ο ίδιος και η σύζυγός του ίδρυσαν εταιρεία η οποία εταιρεία άρχισε να λειτουργεί στο μίσθιο και να καταβάλλει τα ενοίκια. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι η μίσθωση κατέστη δεσμευτική για την εταιρεία μετά τη σύστασή της, εφαρμόζοντας το άρθρο 15Α του περί Εταιρειών Νόμου (Κεφ.113).Το Νέο Ανώτατο όμως ανέτρεψε αυτή την...

Του Κωνσταντίνου Κληρίδη, Δικηγόρου  Η πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Κύπρου στην υπόθεση CCSRE Real Estate Company Ltd v. Θεοδώρου Μενελάου (Ποιν. Έφ. 94/2022, 31.10.2025) φέρνει στο προσκήνιο ένα διαχρονικό αλλά ευαίσθητο ζήτημα: Πότε η παραμονή ενός ενοικιαστή στο ακίνητο, μετά τον τερματισμό της μίσθωσης, μετατρέπεται από αστική διαφορά σε ποινικό αδίκημα παράνομης κατοχής βάσει του άρθρου 281(1)(α) του Ποινικού Κώδικα. Σύμφωνα με το άρθρο 281(1)(α) του Ποινικού Κώδικα, όποιος «κατέχει, καλλιεργεί, νέμεται ή χρησιμοποιεί γη εγγεγραμμένη στο όνομα άλλου χωρίς τη συναίνεση του εγγεγραμμένου ιδιοκτήτη» διαπράττει ποινικό αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση μέχρι πέντε έτη ή/και χρηματική ποινή. Τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος, όπως αναγνωρίστηκαν και από το Εφετείο, είναι: Κατοχή, χρήση ή εκμετάλλευση γης, Η γη είναι εγγεγραμμένη στο όνομα άλλου, και Η κατοχή ή χρήση γίνεται χωρίς τη συναίνεση του εγγεγραμμένου ιδιοκτήτη. Το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι «δεν αμφισβητείτ...

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι το πρόστιμο που επιβλήθηκε σε δικηγόρο για περιφρόνηση δικαστηρίου λόγω γραπτών παρατηρήσεων που έκανε για τον τρόπο διεξαγωγής της δίκης, παραβίασε το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ (ελευθερία της έκφρασης). Ο προσφεύγων, Μάρκο Τέσιτς, είναι Σέρβος δικηγόρος που γεννήθηκε το 1981 και ζει στο Βελιγράδι. Το 2015, ο δικηγόρος, εξέφρασε αντιρρήσεις σε ακρόαση κατά την υπεράσπιση ενός πελάτη του που κατηγορούνταν για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Στη συνέχεια, υπέβαλε ένα έγγραφο πέντε σελίδων στο δικαστήριο, παραπονούμενος ότι, παρά τα επανειλημμένα αιτήματά του, οι ενστάσεις του δεν είχαν καταγραφεί αυτούσιες στα πρακτικά. Επίσης, παραπονέθηκε για τον πρόεδρο του δικαστηρίου. Η υπόθεση αφορά στο επακόλουθο πρόστιμό του για περιφρόνηση του δικαστηρίου (contempt of court). Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου   στις 4.11.2025 (Αίτηση αρ. 61891/19) έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαι...

Την πύλη εξόδου των Κεντρικών Φυλακών πέρασε μετά από 30 χρόνια ο μακροβιότερος κατάδικος στη Κύπρο, ο Παναγιώτης Καυκαρής, ο οποίος είχε καταδικαστεί σε ισόβια για την δολοφονία του 45χρονου Πανίκου Μιχαήλ και των παιδιών του Χρήστου και Μιχάλη, δεκατριών και έντεκα χρόνων, αντίστοιχα, στις 10 Ιουλίου του 1987.  Μετά από τρείς απορριπτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το Συμβούλιο Αποφυλακίσεως των Κεντρικών φυλακών έκανε δεκτή την αίτηση του ισοβίτη για την αποφυλάκιση του. Ο Καυκαρής είχε πρωτοδίκως κριθεί ένοχος σε τρεις κατηγορίες για φόνο εκ προμελέτης κατά παράβαση των άρθρων 203 (1) (2), 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 όπως ίσχυε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση δια βίου σε κάθε κατηγορία. Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Εφετείου στις 21.5.1990, που είχε απορρίψει την έφεση του Καυκαρή, «το πρωΐ της 10ης Ιουλίου, 1987, διαπράχθηκε ένα από τα πιο σοβαρά εγκλήματα στην ιστορία της Κύπρου. Βόμβα με την οποία είχε παγιδευθεί το σταθμευμένο αυτοκίνητο του...

Το Εφετείο απέρριψε την έφεση καταδικασθέντος πρωτοδίκως για το ενοχλητικό γάβγισμα του σκύλου του, στον οποίο επιβλήθηκε χρηματική ποινή 400 ευρώ.(απόφαση 20.2.2019, αρ. ποιν.έφεσης 172/2018) Συγκεκριμένα ο εφεσείων αντιμετώπισε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας δύο κατηγορίες, μια για το αδίκημα κατοχής σκύλου που ενώ ήταν υπό τη φροντίδα του, του επέτρεψε να προκαλεί θόρυβο διά γαυγίσματος προκαλώντας οχληρία στο κοινό και μια για το αδίκημα της κατοχής σκύλου χωρίς άδεια από την αρμόδια αρχή.  Υπήρξε παραδοχή στη δεύτερη κατηγορία, όχι όμως στην πρώτη και η υπόθεση οδηγήθηκε για ακρόαση, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν η καταδίκη του εφεσείοντα και η επιβολή της ποινής των €400 στην κατηγορία αυτή και €150 στην κατηγορία στην οποία  υπήρξε παραδοχή.  Επί πλέον ο εφεσείων καταδικάστηκε και στην καταβολή εξόδων ύψους €180. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρθηκε στο άρθρο 18(ε)(i) του περί Σκύλων Νόμου αρ. 184(Ι)/2002, το οποίο προνοεί ότι οποιοδήποτε πρόσ...